Suratlar dayak yemiş gibi.
Yada dayak atacak gibi.
Hatır sorsan pişman olursun.
Şikayet, şikayet.
Pahalılıktan başlar.
Nüfüsa kayar.
Parasızlıkla devam eder.
Duyamadığın te şey var.
Halimiz iyi falan kimse demez.
****
Mutsuzluğu içselleştirmiş herkes.
Hani mutluyuz da mutsuz numarası falan da yapılmıyor.
Ciddi ciddi mutsuzluk var.
Geçim derdi.
Bugünün derdi.
Herşey bir yana geleceğin derdi.
Çocuklar ne yapacak?
Okutup okutup göç edecekler korkusu.
Ve sonunda da büyük bir mutsuzluk.
Memnuniyetsizlik.
Yarına inançsızlık.
Ülkeye, Devlete güvensizlik.
Aidiyet kaybı.
******
Bunu taşımak mümkün olur mu?
Olacağını sanmıyorum.
Bir yerlerde bu balon patlar.
Bir şekilde bu ters durum sıkıntı yaratır.
Nasıl bilemem?
Ne zaman bilemem.
Ama durum sürdürülebilir değil.
Yani bu devran böyle gitmeyecek.
Gitmeyecek de.
Bakalım kabak kime patlayacak?
Bakalım hesabı kim ödeyecek?