Her şeyin en iyisini istedik…
En iyi araba…
En iyi ev…
En iyi kıyafet…
En iyi ayakkabı…
En’lerde koştuk hep…
Bir deprem oldu…
Bir sarsıntı…
En’leri düşünecek halimiz kalmadı…
Ayakkabısız koştuk sokağa…
Harap olmuş evlerin altında kaldı o “en”kıyafetler…
Can derdine düştük…
“Can”…
Canlarımız gitti…
Yarım kalmak ne demekmiş onu anladık…
Ne evin, ne ayakkabının, ne arabanın değeri kaldı…
“Sağlık” dedik sağlık…
Dualar düşmedi dilerimizden…
Hani o parayla satın alınamayan gülücük var ya…
Eksildi o gülücükler…
Eksildi mutluluklar….
Eksildi neşe…
Olması gereken “en”lerdi bunlar…
Ne para, ne mal, ne mülk…
Sağlık olsun, huzur olsun…
Yaşam olsun hayatlarımızda…
……..
Bugün Cuma…
Helvalar yapıldı meleklerimiz adına…
Allah hepsini kabul etsin…
Işıklardan izleyin meleklerimiz….