Bu sözü hep sevdim.
Kendi ayakları üzerinde durmak.
Yani emeklememek.
Yani desteğe ihtiyaç duymamak.
Bir başına yürüyebilmek.
*****
Tufan Hoca çok kullanırdı.
KKTC kendi ayakları üzerinde durmalı derdi.
Derdi de dinleyen olmadı hiç.
Ne ülke olarka dinledik.
Ne de birey olarak.
KKTC hep yardıma muhtaç oldu.
Birey olarak de hep aile desteği talep edildi.
Bugüne kadar.
Ya şimdi!
******
Şimdi iş değişti.
Türkiye ciddi bir zorluk yaşıyor.
Yaşayacak da.
Biz ne yapacağız peki.
Maaş ödemesi için gider miyiz yine.
Eksildik eyvah der miyiz yine.
Desek ne olacak.
Türkiye’nin hali kalmamışsa!
*****
Hazırlıklı mıyız buna?
Emin değilim.
Neye hazırlıklı olduk ki biz.
Ama galiba artık mecburuz.
Üretmeye.
Ürettiğimiz kadar harcamaya.
Başka yol yok gibi görünüyor.
Ve biz buna artık mecburuz sanırım.