Neden vazgeçtik?
Çaresiz olduğumuzdan mı?
Kendimize güvenmediğimizden mi?
Siyasetçiye güvenilmediğinden mi?
Sebep ne olursa olsun.
Neticede vazgeçtik.
Doğrudan başımızı çevirdik.
Yanlışa boyun eğdik.
*****
Bir buçuk senelik hükümet.
Hala atama, görevden alma var.
Şaşırmıyoruz.
İcraat beklentisi sıfırlandı.
Ama öte yanda milyoluk ihaleler devam ediyor.
Kızmıyoruz bile.
Sanki televizyon dizisi seyrediyoruz.
Sanki Kıbrıs’ta değilmişiz gibi.
Elimizi, eteğimizi çektik.
“Amaannn siktir et” diyoruz en fazla.
*****
Bu duruma nasıl evrildik?
70 binler meydan doldururken.
Her eylemde binler yürürken.
En küçük yolsuzluğa direnirken.
Biz ne zaman bu hale geldik?
Nasıl böyle dönüştük?
Yaşamaktan mı vazgeçtik?
Mücadeleden mi yorulduk?
Garip, ama bir o kadar da acınası halimiz.
*****
Edilgeniz artık.
İçine kapanmış.
Vazgeçmiş.
Bıkmış.
Usanmış.
Ölüme yatmış gibi.
Hatta ölmüş gibiyiz.