Bir yol gittim…
Yemyeşil…
Çilek kokusuyla dolu…
Soluklandım bir ara…
Elimi uzattığım çağla bademleri dolu ağaçlarda…
Rüzgar vurdu yüzüme….
Ellerim sevdiğimin ellerinde…
Nasıl da kolaydı mutluluğun resmini çizmek…
Burnumda tüten çilek kokusuyla, huzur bulmak…
Mutlu edebilir miydi yalnızca bir çilek kokusu?
Gözleri güldürür müydü çağla bademin tuzu?
Sahi neydi mutluluk?
Ulaşılması çok mu zordu?
Neydi ulaşmak?
Sana göre upuzun bir yol, bana göre adım mıydı?
Kafanda büyüttüğün yaşamda, en uçta mıydı?
Nerdeydi senin mutluluğun?
Kimine göre uzakta, kimine göre çok yakında…
Bazen bir çilek kokusunda, bazen lüks bir arabada…
Bazısında maddiyatta, bazısında maneviyatta…
Huzur da sende, aşk da…
Koşmak da sen, durmak da…
Bir kuşsun, bir at, bir aslan…
Kendi kurduğun yaşamında...
