İzleyenler iyi bilecektir…
Yıllar önce “Hayat Bilgisi” adlı bir dizi yayımlanıyordu…
Sevgili Perran Kutman, dizideki adıyla “Afet Öğretmen”, öyle güzel bir roldeydi ki…
En dikkat çekici ve akıllarda kalan cümlesi ise “Hoca Camide” cümlesiydi…
Öğrenciler kendisine “Hocam” diye hitap ettiğinde, hocaların “camide” olduğunu hatırlatır, kendisinin “ÖĞRETMEN” olduğunu vurgulardı…
Hem de lisede…
Yıllar geçti…
Ben de öğretmen oldum…
Hem de “İLKOKUL” öğretmeni…
Gözlerinizin içine ışıl ışıl bakan, ilk bilgilerini sizden öğrenecek olan çocuklarınız….
Öylesine masum…
İlkokul birinci sınıfta, okuma-yazma eğitimi verirken, bana “hocam” diye hitap eden birkaç öğrencim oldu…
Garibime gitmişti… Acaba diziyi mi izlediler dedim…
Sonra anladım ki, camide Kur’an kursuna gidiyorlarmış…
Kendilerine benim bir öğretmen olduğumu, hocaların camide olduğunu anlattım…
Hatta Afet öğretmen gibi, hep beraber “hoca camide” diye gülüşüyorduk…
Onlara , camide Kur’an kursuna gitmeyin demedim…
Ama hocanın camide, öğretmenin ise okulda olduğunu bildiler…
Aynı şey sınıfımıza gelen “Hristiyan” çocuklar için de geçerli…
Papaz klisede, öğretmen okulda…
Ve ben, “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi” dersini ilkokul 4. Ve 5. Sınıf öğrencilerime çok güzel anlattım…
Yaşadıkları ülkedeki dini kültürü ve dünyadaki dini kültürleri tanıdılar…
Fatihayı da öğrendiler, ihlas suresini de…
Ama Afet öğretmenin dediği gibi…
“HOCA CAMİDE”…
