Bir ana doğurur…
Bedeninden yeni bir can…
O ilk koku hep burnunda…
İlk elinin kavranışı…
Asla tarif edilemeyen tek duygu…
En gerçek..
En saf…
En güzel…
…..
O kara gecenin üzerinden neredeyse 6 ay geçti…
En güzel, en saf olan can gitti…
6 Ağustos’ta tam 6 ay…
Acılı aileler, twitterda hala adalet savaşında…
Adalet yerini buluncaya kadar da vazgeçmeyecekler…
Evlatlarının geri gelmeyeceğini bilerek başka evlatlara umut olma yolundalar…
İsimlerini yaşatma…
Öyle güzel bileklikler oluşturdular ki…
Her bir bileklik yeni bir okul…
Yeni bir eğitim…
Yeni bir “UMUT”….
Her bir adımlarında içlerindeki özlemin artışı…
Ve yine her bir yardımda, evlatlarının kalbine dokunan yaşları…
Anıt mezarları olsun istiyorlar…
Adları sonsuza kadar yaşasın…
…..
Anneler, babalar…
Derneği temsil edenler…
Belki de Dünya’da eşi, benzeri olmayan bir dernek…
Acılardan umut yaratmak isteyen dernek…
Amaçları büyümek…
En büyük sivil toplum örgütü olmak…
Çocuklara dokunmak…
……
Siz de bir bileklik alın…
Her takışta onları hatırlayın…
Ve her bakışta, yeni bir umut yaratın…
