Varlığından şüphe ettiğim kelimeler var…
Lügatımda aldıkları yer ile, var olmayan icraatlarından şüphe ettiğim kelimeler var…
Refahın, insanlığın varlığının en temelini oluşturan ahlak içi-dışı her şeyin bütünlüğüne sahip çıkan bir kelime var lügatımda…
O kelime sadece varlığı da dahil olmak üzere hayali bir kelimeden ibaretmişçesine her seferinde hüzne boğuyor beni…
“Ne diye hüzne boğuyor?” diye sorar gibisiniz…
Cevabı aşikardır…
O kelime o kadar kutsal bir kelimedir ki bana soracak olursanız sıradan bir insanın veyahut ağırlığını kaldırabilecek vicdana sahip olmayan insanların lügatından bile kaldırılmasını isterim…
O kelime o kadar kutsal bir kelimedir ki bir ülkenin varlığını da dahil olmak üzere tüm fonksiyonlarının icraatını tamamlayan bir kelimedir…
O kelime bir insanın, insanlığını ona tanımasına vesile olacak kadar kutsal bir kelimedir…
Peki ya nedir bu varlığı ve yokluğu şimdilerde tartışılma aşamasında olan o kelime..?
“ADALET”dir…
Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün de dediği gibi:
Bir hükümet, ancak adalete dayanabilir. Bağımsızlık, gelecek, özgürlük her şey adaletle vardır.
